Raffles 1887
Paris'in aşıklar için olduğunu söylüyorlar. Parisli sevgilisi -ve 12 çocuğundan birinin annesi- fotoğrafçı ve şarkıcı-söz yazarı Arlette Kotchounian olan Amerikalı şarkıcı-söz yazarı Ray Charles için de durum kesinlikle böyleydi.
Ray Charles, 1960'ların başından 2004'te ölmeden kısa bir süre öncesine kadar düzenli olarak performans gösterdiği Fransa'nın başkenti Paris'e hayran kaldı. Bu ziyaretlerden birinde Kotchounian ile tanıştı. Arlette de buna karşılık, ona o zamanki adıyla Le Royal Monceau Hotel'i tanıttı ve on yılı aşkın bir süredir Ray Charles şehirdeyken çiftin konakladığı yer burası oldu.
118 metrekare (270 fit kare) alana sahip Ray Charles süiti, müzisyenin ölümünden birkaç yıl sonra inşa edilmiştir. Kotchounian’dan süitin eski sevgilisini en iyi nasıl yansıtabileceğini düşünmesi istendi ve Royal Monceau'daki sanatçının yer aldığı özel fotoğraflarından birkaçını asmak onun fikriydi. Süite yerleştirilen Pleyel kuyruklu piyanosu onun önerilerinden biriydi: başarılı bir piyanist olan Ray Charles, yedi yaşındayken görüş kabiliyetini kaybetmeden kısa bir süre önce piyano çalmayı öğrenmişti; braille alfabesi ile müzik okuyup yazabiliyordu ve piyanonun tuşlarını braille alfabesi etiketleriyle işaretlemişti.
Tıpkı Ray Charles'ın Fransa'yı sevdiği gibi, Fransa onu da sevdi: 1986'da iki prestijli ödül kazandı: Commandeur de l'Ordre des Arts et des Lettres madalyası ve Fransa'da 200'den fazla konser vererek ve yaşama sevincini paylaşarak 'le jazz'e yaptığı katkıları nedeniyle bir Victoires de la Musique (Grammy’lerin Fransız eşdeğeri) ödülü.
2002'de Ray Charles, Paris Caz Festivali'nde sahne alarak, yaşam enerjisini son bir kez Paris'le paylaştı. Onun adına taşıyan süiti Le Royal Monceau, hala “Dahi” olarak adlandırdıkları bu adama kalıcı bir saygı duruşudur.